Lorazepam (ลอราซีแพม)

Lorazepam (ลอราซีแพม) เป็นยาที่ใช้รักษาผู้ป่วยโรควิตกกังวลหรือผู้ที่มีความวิตกกังวลจากระดับสารเคมีในสมองที่ไม่สมดุลกัน และยังมีผลทางการรักษาอาการอื่น อย่างอาการนอนไม่หลับอันเกิดจากความวิตกกังวล หรือช่วยผ่อนคลายความวิตกกังวลให้ผู้ป่วยก่อนเข้ารับการรักษา เช่น ก่อนเข้ารับการผ่าตัดหรือการทำเคมีบำบัด

เกี่ยวกับ Lorazepam

กลุ่มยา	เบนโซไดอะซีปีน (Benzodiazepine)
ประเภทยา	ยาตามใบสั่งแพทย์
สรรพคุณ	ช่วยคลายความวิตกกังวล
กลุ่มผู้ป่วย	เด็กและผู้ใหญ่
รูปแบบของยา	ยารับประทาน

คำเตือนของการใช้ยา Lorazepam

• การใช้ยาลอราซีแพมอาจกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวัน ควรใช้ยาตามที่แพทย์แนะนำ ไม่ใช้ยาเกินขนาดและผิดวัตถุประสงค์ เพราะจะก่อให้เกิดการเสพติด หรือเสี่ยงต่อการเสียชีวิตได้
• ใช้ยาตามที่แพทย์สั่งเท่านั้น ไม่ซื้อยาใช้เองโดยปราศจากการดูแลของแพทย์ และห้ามใช้ยาร่วมกับบุคคลอื่น
• ผู้ป่วยโรคต้อหินชนิดมุมปิด และโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง ไม่ควรใช้ยานี้
• ผู้ที่มีอาการแพ้กลุ่มยา Benzodiazepine ไม่ควรใช้ยานี้ เช่น ยานอนหลับและคลายกังวลอย่างไดอาซีแพม
• ผู้หญิงตั้งครรภ์ ผู้หญิงที่ต้องให้นมบุตร หรือผู้หญิงที่วางแผนการมีบุตรห้ามใช้ยานี้ เพราะเสี่ยงต่อเด็กที่จะพิการแต่กำเนิด เสี่ยงต่ออาการขาดยาในเด็กที่เป็นอันตรายต่อชีวิต และยาอาจถูกส่งผ่านทางน้ำนม เป็นอันตรายต่อเด็กอ่อนได้
• ไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ในขณะที่ใช้ยา เพราะยาจะเพิ่มผลข้างเคียงจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
• ยาอาจทำให้ง่วงซึม จึงไม่ควรขับขี่พาหนะในขณะที่ใช้ยา

ปริมาณการใช้ยา Lorazepam

การรักษาความวิตกกังวล หรือ ความวิตกกังวลที่เกี่ยวกับอาการซึมเศร้า (ยารับประทาน)

• เด็กอายุ 12 ปีขึ้นไป แรกรับยา วันละ 2-3 มิลลิกรัม ครั้งต่อไปวันละ 1-2 มิลลิกรัม/วัน
• ผู้ใหญ่ แรกรับยา วันละ 2-3 มิลลิกรัม ครั้งต่อไปวันละ 1-2 มิลลิกรัม 2-3 ครั้ง/วัน ไม่เกิน 10 มิลลิกรัม/วัน
• ผู้สูงอายุ วันละ 1-2 มิลลิกรัม

ส่วนการใช้ Lorazepam ในทางรักษาโรคและอาการด้านอื่น ๆ เช่น การลดความวิตกกังวลก่อนการผ่าตัด อาการนอนไม่หลับ ภาวะชักต่อเนื่อง แพทย์จะแนะนำยาในโดสที่เหมาะสมตามโรคและอาการนั้น ๆ โดยผู้ป่วยต้องไม่ใช้ยาเกินขนาดและใช้ยาตามคำสั่งของแพทย์เท่านั้น

การใช้ยา Lorazepam

ยา Lorazepam ใช้ได้ในเด็กอายุตั้งแต่ 12 ปีขึ้นไป ไปจนถึงผู้ป่วยสูงอายุ โดยผู้ป่วยควรใช้ยาตามปริมาณที่แพทย์กำหนด ไม่ใช้ยาเกินขนาดหรือผิดวัตถุประสงค์ ควรปรึกษาแพทย์หากรู้สึกว่าการใช้ยาไม่ได้ผล ควรใช้ยาในช่วงสั้น ๆ ไม่ใช้ยาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน และไม่หยุดใช้ยาเองทันทีโดยไม่มีคำสั่งจากแพทย์ เพราะอาจทำให้เกิดผลข้างเคียงจากการขาดยา เช่น อาการชัก ควรเก็บยาให้พ้นจากความชื้น ความร้อน และแสงแดด

ก่อนใช้ยา ผู้ป่วยต้องแจ้งให้แพทย์ทราบประวัติการป่วยและการรักษา เช่น หอบหืด โรคเกี่ยวกับการหายใจ ต้อหินชนิดมุมเปิด ชัก โรคลมชัก โรคเกี่ยวกับตับหรือไต อาการซึมเศร้า เคยฆ่าตัวตาย มีความคิดหรือความพยายามฆ่าตัวตาย และประวัติการใช้ยา เช่น ยาแก้ปวดที่มีฤทธิ์เสพติด การใช้สารเสพติดต่าง ๆ

ผลข้างเคียงจากการใช้ยา Lorazepam

ผลข้างเคียงทั่วไปที่ไม่เป็นอันตรายหลังการใช้ Lorazepam ได้แก่

• เวียนหัว ง่วงซึม
• รู้สึกอ่อนเพลีย ไม่มีแรง
• รู้สึกคล้ายจะเป็นลม
• ขาดสมดุลในการสื่อสาร เช่น พูดจาเลอะเลือน สับสน

ควรรีบไปพบแพทย์ทันที หากมีอาการเหล่านี้

• ง่วงซึมมาก ไม่รู้สึกตัว
• มีอารมณ์และพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างผิดปกติ
• รู้สึกกระสับกระส่ายหรือตื่นตัวขึ้นมาทันทีทันใด
• มีปัญหาเกี่ยวกับการนอนหลับ
• เปลือกตาหย่อน สายตาและการมองเห็นเปลี่ยนไป
• กล้ามเนื้ออ่อนแรง กลืนอาหารลำบาก
• ปวดท้องบริเวณท่อนล่างของลำตัวลงไป ปัสสาวะมีสีเข้ม มีภาวะดีซ่าน
• มีความรู้สึกสับสน มีความก้าวร้าว หรือมีอาการประสาทหลอน
• มีความคิดอยากฆ่าตัวตายหรือทำร้ายตัวเอง

และหากมีอาการแพ้ยาหลังใช้ Lorazepam เช่น มีผื่นขึ้น หน้า ปาก ลิ้น หรือคอ มีอาการบวม หายใจติดขัด ให้รีบไปพบแพทย์เพื่อรับการรักษาทันทีเช่นกัน