สาเหตุของ อีสุกอีใส
สาเหตุของอีสุกอีใส เกิดจากเชื้อวาริเซลลา ซอสเตอร์ ไวรัส หรือเรียกย่อ ๆ ว่า เชื้อวีซีวี (Varicella Zoster Virus: VZV) สามารถติดต่อได้ง่ายจากคนหนึ่งไปสู่อีกคนผ่านทางการสัมผัสกับเชื้อไวรัสโดยตรงจากแผลของผู้ป่วยที่เป็นโรค รวมไปถึงการได้รับเชื้อที่แพร่กระจายในอากาศผ่านทางน้ำลาย การไอ การจาม หรือการหายใจเอาเชื้อที่ปะปนในอากาศของผู้ที่มีเชื้อเข้าไป ถึงแม้ว่าผู้ป่วยยังไม่พบแผลขึ้นตามร่างกาย แต่บางกรณีการติดเชื้อโดยการสัมผัสกับแผลของผู้ป่วยที่เป็นโรคงูสวัดก็อาจทำให้เกิดโรคอีสุกอีใสได้เช่นกัน แต่มักพบได้น้อยมาก
เชื้อไวรัสชนิดนี้ส่วนใหญ่จะทำให้เกิดโรคอีสุกอีใสเพียงครั้งเดียวในแต่ละคน เพราะร่างกายจะเกิดการสร้างภูมิคุ้มกันโรคขึ้นมาหลังจากผู้ป่วยหายขาดจากโรค แต่เชื้อยังคงอยู่ในร่างกายและอาจพัฒนาความรุนแรงของเชื้อให้กลายเป็นโรคงูสวัดขึ้นได้ในภายหลัง เนื่องจากเชื้อไวรัสชนิดนี้เป็นชนิดเดียวที่ก่อให้เกิดโรคงูสวัดขึ้น
ผู้ป่วยที่เป็นโรคอีสุกอีใสสามารถแพร่เชื้อได้ตั้งแต่ช่วง 1-2 วันแรกของการติดเชื้อก่อนมีผื่นหรือจุดแดง ๆ ตามร่างกายซึ่งเป็นสัญญาณของโรคที่แสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจน จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมผู้อื่นจึงสามารถติดต่อจากผู้ป่วยที่มีเชื้อได้โดยไม่รู้ตัว
กลุ่มเสี่ยงในการเกิดโรคอีสุกอีใส
กลุ่มดังต่อไปนี้อาจเพิ่มโอกาสการติดต่อโรคอีสุกอีใสได้ง่ายขึ้น
- ผู้ที่มีการติดต่อหรือสัมผัสกับผู้ที่มีเชื้อช่วงเวลาหนึ่ง
- มีอายุต่ำกว่า 12 ปี
- ผู้ใหญ่ที่อาศัยร่วมกับเด็ก
- อยู่ในสถานที่ที่เป็นแหล่งคนจำนวนมาก เช่น โรงเรียน ศูนย์เด็กเล็ก
- ระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ เนื่องจากโรคประจำตัวหรือการใช้ยา
ผู้ที่เคยได้รับภูมิป้องกันโรคจากการฉีควัคซีน เคยติดเชื้อไวรัสชนิดนี้ หรือมีภูมิคุ้มกันที่ส่งต่อจากแม่ไปยังทารกที่จะสร้างขึ้นในช่วง 3 เดือนแรก อาจมีความเสี่ยงในการเกิดโรคที่น้อยลง
