ถั่วลิสง

สวัสดีค่ะ คุณ Rapin Bangboo,

               โรคความดันโลหิตสูง แบ่งออกเป็น

               1. ความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด (Essential hypertension) พบได้เป็นส่วนใหญ่ คือประมาณ 90%-95% ของผู้ที่เป็นความดันโลหิตสูง แม้จะไม่ทราบสาเหตุที่ชัดเจน แต่ผุ้ที่มีปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ ก็จะมีโอกาสเป็นความดันโลหิตสูงได้ เช่น พันธุกรรม คือโอกาสจะสูงมากขึ้นเมื่อมีคนในครอบครัวเป็นโรคนี้ เป็นโรคเบาหวาน มีโรคอ้วน มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (Sleep apnea) การขาดการออกกำลังกาย การทานอาหารเค็มอย่างต่อเนื่อง การสูบบุหรี่ การดื่มแอกอฮอล์ มีโรคเครียด เป็นต้น 

               2. ความดันโลหิตสูงชนิดทราบสาเหตุ พบได้น้อยกว่า เช่น เกิดจากเป็นโรคไต เช่น โรคไตเรื้อรัง หน่วยไตอักเสบ โรคถุงน้ำไตชนิดหลายถุง หลอดเลือดแดงไตตีบ เป็นต้น หรือมีโรคหลอดเลือดแดงใหญ่ตีบ มีเนื้องอกบางชนิดของต่อมหมวกไต หรือต่อมใต้สมอง เป็นต้น

               ดังนั้น การทานถั่วลิสง จึงไม่ใช่ปัจจัยเสี่ยงโดยตรงที่ทำให้เป็นโรความดันโลหิตสูง แต่หากทานบ่อยๆ ทานปริมาณมาก จนทำให้มีน้ำหนักเกิน หรือโรคอ้วน (เพราะถั่วเป็นอาหารที่มีพลังงานสูง) ก็อาจกลายเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคได้ หรือหากถั่วที่ทานมีเกลือมาก และทานในปริมารมากทุกวัน ก็จะทำให้ได้เราได้รับโซเดียมเกิน และเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดความดัยโลหิตสูงได้ ดังนั้น หากจะทาน ก็ให้ทานในปริมาณไม่มากในแต่ละวัน ทานชนิดที่ไม่ใส่เกลือมากจนเค็มเกินไปค่ะ 

                 นอกจากนี้ ถั่วลิสง เป็นอาหารที่พบการปนเปื้อนของสาร อะฟลาทอกซิน (Aflatoxin) ได้บ่อย ซึ่งเป็นปัจจัยเสี่ยงของการเกิดมะเร็งตับ ดังนั้น ก็ไม่ควรทานต่อเนื่องทุกวันหรือบ่อยจนเกินไปค่ะ และควรเลือกถั่วที่ผลิตสดใหม่ ไม่เก่า ไม่เหม็นหืนค่ะ

                   ส่วนการจะป้องกันหรือลดความเสี่ยงในการเกิดโรคความดันโลหิตสูง ได้แก่ การควบคุมน้ำหนักตัวให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ ไม่ดื่มแอลกอฮอล์ ไม่สูบบุหรี่ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ลดปริมาณของเกลือโซเดียมที่บริโภคไม่ให้เกินวันละ 2.4 กรัม (เทียบเท่าเกลือแกง 6 กรัม หรือประมาณ 1 ช้อนชา) พักผ่อนให้เพียงพอ ไม่ใช้ชีวิตเคร่งเครียดเกินไป เป็นต้น