-
ผมอาจไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แต่หาวิธีการในการจัดการอารมณ์ตัวเองไม่ได้ครับ
-
Jan 08, 2018 at 01:36 PM
สวัสดีครับคุณหมอ ผมอายุ21 ตอนนี้เป็นนักศึกษาครับ ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร ผมมีอาการไม่อยากคุยกับใคร แบบอยู่ดีๆก็ไม่อยากคุยกับใคร ถ้าเป็นแบบนี้จะซึมไปทั้งวันเลยครับ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่มัธยมแล้ว เบื่อครับ เบื่อโลกเบื่อผู้คนไม่อยากพบเจอใคร ส่วนตัวไม่ค่อยชอบเข้าสังคมอยู่แล้วครับ เพราะกลัว กลัวสายตาที่ผู้คนมองมา มันเหมือนโดนจ้องมองผมกลัวครับ เป็นคนไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองอยู่แล้วครับ เวลาโดนเพื่อนว่าจะซึมไปเลยครับ แล้วก็ไม่กล้าคุยกับเพื่อนด้วยครับถ้าโกรธกัน ผมเคยมีความคิดแวบเข้ามาว่าถ้าผมหายไปคงดี จะได้ไม่ต้องมารู้สึกอะไรแบบนี้ หลายครั้งครับที่ผมอยากหายไป แบบหลับไปเลยได้ไหมไม่ค้องตื่นมาเจออะไรแบบนี้ สังคมรอบข้างผมไม่ดีเลยครับ เหมือนถูกกดขี่จากคนรอบข้าง บางทีผมก็มีความสุขแบบอยู่ๆก็ดีดขึ้นมางั้น บางวันก็ซึมทั้งวัน ไม่มีสมาธิทำอะไร ไม่อยากทำอะไร ระแวงทุกสิ่งทุกอย่างไปหมด ผมอาจจะไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับอารมณ์ตัวเองยังไง หรือผมเป็นคนวิตกกังวลครับ ผมแค่ค้องการคนที่สามารถคุยได้ ในชีวิตจริงถึงจะมีคนทีุ่ยได้แต่เขาก็เอาเรื่องเราไปพูดกับคนอื่นอยู่ดี ไม่จริงใจเลยครับ ตอนนี้อึดอัดมากครับ ไท่รู้จะทำไงครับ เวลาผมรู้สึกเศร้าสุดขีดมักจะเหม่อลอย บางครั้งก็ร้องไห้ครับ พ่อแม่ไม่รู้เรื่องนี้ ผมไม่เคยบอกท่าน เพราะเขาก็ไม่ได้เข้าใจอะไรอยู่แล้ว ผมต้องการใครซักคนที่ไม่รู้จักผมแต่ผมสามารถคุยหรือปรึกษาได้ ผมเห็นเว็ปนี้เยลยเข้ามาปรึกษาดูครับ ผมอาจจะอธิบายอาการของผมไม่หมด เพราะบางทีมันก็ซับซ้อน อยากจะรบกวนคุณหมอหน่อยครับ ขอบคุณครับJan 10, 2018 at 03:37 PM
สวัสดีค่ะ คุณ Tenta Gin
ก่อนอื่นหมอต้องขอชมคุณก่อนนะค่ะ เก่งมากนะค่ะ ที่คุณสามารถที่จะบอกเล่าอาการของตัวเองได้ดีมากทีเดียวค่ะ ขอทำความเข้าใจกับคุณก่อนนะค่ะ ว่าคุณอายุยังน้อย คือ ภาวะที่คุณเป็นหรือความคิดที่คุณมีอยู่ในขณะนี้มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ค่ะ พยายามอธิบายให้ท่านฟังว่าคุณรู้สึกอย่างไรนะค่ะ เพราะอาการเป็นมานานพอสมควรเพราะเกิดตั้งแต่มัธยม ตอนนี้คุณคงเข้ามหาวิทยาลัยไปแล้วนะค่ะ ถ้าคุณกลัวว่าคุณพ่อคุณแม่จะไม่เข้าใจให้แจ้งท่านว่าคุณต้องการความช่วยเหลือ โดยการพูดคุยกับจิตแพทย์จะช่วยได้ค่ะ คนส่วนใหญ่มักคิดว่าการพบจิตแพทย์ต้องเป็นบ้า หรือ สติฟั่นเฟือน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลยค่ะ เพราะบางครั้งคุณอาจจะมีความผิดปกติอย่างอื่นที่ทำให้มีผลออกมาทางจิตใจก็เป็นได้นะค่ะ การพบแพทย์ หรือ ผู้มีความรู้ความเข้าใจเฉพาะด้านจะทำให้คุณได้รับคำตอบที่ดีที่สุด ค่ะ
เอาเป็นว่ามาดูกันก่อนคร่าวๆ ว่า สิ่งที่คุณบอกหมอนั้นมีอะไรบ้างที่น่าจะพอเป็นไปได้นะค่ะ
ภาวะที่คุณบอกหมอว่าคุณเป็นคนเก็บตัวไม่ค่อยชอบเข้าสังคม หรือ ว่าไม่มีเพื่อน และเบื่อการมีสังคม และกลัวการที่มีคนมองคุณนั้น เขาเรียกว่า ภาวะกลัวสังคมคะ คือ คนเรามีความกลัวแตกต่างกัน บางคนกลัวที่มืด บางคนกลัวความสูง บางคนกลัวที่แคบ เป็นต้น แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนต้องมีภาวะทางจิตนะค่ะ เพราะว่าถ้าสามารถเอาชนะความกลัวได้อาจจะเป็นแค่ช่วงของภาวะจิตใจ หรือมีการอดีตที่ไม่ดีกับสิ่งเหล่านั้นค่ะ ภาวะพวกนี้ถ้าแก้ได้จะไม่เป็นปัญหาค่ะ แต่ถ้าในกรณีของคุณ หมอคิดว่าคุณอาจจะเริ่มต้นจากการกลัวสังคม และกลัวการสร้างความสัมพันธ์ กับคนรอบข้างก่อน ในช่วงมัธยมคุณอาจจะต้องมองย้อนไปว่าอะไรเป็นสามารถให้เกิดความรู้สึกนี้ขึ้นมาค่ะ เช่น เพื่อนล้อเลียนคุณเวลาคุณทำอะไรที่เพื่อนไม่ชอบแล้วเกิดความฝังใจ ทำให้คุณกลัวที่จะเข้าสังคม หรือ กลัวการคบเพื่อนได้ค่ะ มองถามตัวเองดูก่อนนะค่ะว่ามีประสบการณ์อะไรแบบนี้เกิดขึ้นกับคุณหรือไม่ค่ะ ถ้ามี คุณต้องขอความช่วยเหลือค่ะ บุคคลที่ไว้ใจได้มากสุดคือคุณพ่อคุณแม่ค่ะ หรือจะไปปรึกษาจิตแพทย์ก็ได้ค่ะ เพื่อแก้ความกลัวสังคมนะค่ะ มียา และการเข้ากลุ่มบำบัดให้ดีขึ้นได้ค่ะ
ส่วนอาการที่เริ่มเบื่อ และรู้สึกว่าอยากหายตัวไปจากตรงนี้ เป็นมานานเท่าไหร่ค่ะ ถ้าเกิน สองอาทิตย์ จะมีภาวะซึมเศร้าเข้ามาร่วมด้วยค่ะ แต่อาจเป็นผลต่อเนื่องจากความกลัวการเข้าสังคมค่ะ ภาวะนี้มียารักษาได้ค่ะ แนะนำเลยนะค่ะ ว่าคุณจะต้องไปพบจิตแพทย์ค่ะ
ความซับซ้อน ของการทำงานของสารเคมีในสมองของมนุษย์ยากที่จะเข้าใจค่ะ แต่ว่าปัจจุบันนี้มี วิธีการรักษาที่เข้าถึงได้ค่ะ และการใช้ยาก็เห็นผลการรักษาค่อนข้างชัดเจนนะค่ะ ประกอบกับจิตบำบัด หรือ พฤติกรรมบำบัดก็จะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นค่ะ หมอเค็ง
-
ถามแพทย์
-
ผมอาจไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แต่หาวิธีการในการจัดการอารมณ์ตัวเองไม่ได้ครับ