ถามแพทย์

  • 2-3 ปีมานี้ รู้สึกเครียดสะสม ไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิต ร้องไห้ หดหู่ ผิดหวังกับชีวิต ไม่มีสมาธิในการทำงาน ควรทำอย่างไร

  •  2aluvver
    สมาชิก
    สวัสดีค่ะ คือเราอยากสอบถามค่ะว่าอาการแบบนี้คือภาวะเครียดสะสมหรือเปล่าคะ เริ่มต้นเลยคือเราเป็นแบบนี้มาประมาณ 2-3 ปีได้แล้วค่ะ เราไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิต ตื่นมาก็เอาแต่ร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน เรารู้สึกว่าเราหดหู่ ผิดหวัง แล้วโดยส่วนตัวแล้วเราเป็นคนนึงค่ะที่ไม่ค่อยชอบพูดเรื่องส่วนตัวหรือปรึกษาใคร เรารู้สึกว่าเราอาจจะผ่านพ้นไปกับบางเรื่องในสักวัน แต่ตอนนี้ก็ผ่านมานานความรู้สึกเรายังเป็นแบบเดิมค่ะ แล้วเราก็รู้สึกว่าเราคิดหลาย ๆ เรื่องหนักขึ้นเรื่อย ๆ เราเครียด เราผิดหวัง เราหดหู่ มันบอกทุกอย่างออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลย เราไม่อยากดูเหมือนคนที่เรียกร้องความสนใจ บางทีมันก็ถึงขั้นทำร้ายตัวเอง ทั้งกรีดแขน ลองหลาย ๆ วิธีให้ตัวเองเจ็บ เพื่อให้มีความสุข เรารู้สึกว่าเราหาความสุขจากอย่างอื่นได้ไม่จริงสักอย่างเลย เวลาออกไปไหนเราก็ไม่อยากพูดคุยกับใคร อยู่ในบ้านเราก็รู้สึกไม่เป็นส่วนหนึ่งกับใครเลยค่ะ ทุกคนดูไม่เข้าใจเรา เหมือนเขาจะรู้ว่าเราทำร้ายตัวเองบ่อยแต่ก็ปล่อยมันผ่านไป ครอบครัวเราก็ไม่ดี ไปโรงเรียนเพื่อนก็บูลลี่ ชีวิตเรามันดูไม่มีอะไรเลยค่ะ แล้วทุกครั้งที่เราตื่นนอนอาการปวดหัวก็มา ชาเนื้อชาตัว ใจหายแทบตลอดเวลา เราไม่มีสมาธิกับอะไรสักอย่าง บางทีบทจะขำง่ายหรือร่าเริงมันก็ค่อนข้างมากกว่าปกติ หรือเวลาที่เราควรจะมีความสุขในหัวเราก็เอาแต่คิดเรื่องอื่นไม่หยุด แล่นไปเร็วจนเราก็ตามไม่ทัน เราอยากรู้จริง ๆ ค่ะว่าเราเป็นบ้าไปแล้วหรือเปล่า แล้วอาการแบบนี้ควรทำยังไงคะ
    2aluvver  พญ.นรมน
    สมาชิก

     สวัสดีค่ะคุณ 2aluvver

    อาการเครียดสะสม ไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิต ร้องไห้ หดหู่ ผิดหวังกับชีวิต มีพฤติกรรมทำร้ายตนเองดังกล่าวมานั้น อาจจะเข้าข่าย โรคเครียด ภาวะซึมเศร้า โรคซึมเศร้า ความผิดปกติทางอารมณ์และบุคลิกภาพ

    โดยจากที่กล่าวมา ถ้ามีอาการหดหู่ต่อเนื่องมานานเกิน 2 สัปดาห์ไม่มีช่วงที่ดีขึ้นชัดเจน ร่วมกับมีพฤติกรรมทำร้ายตนเอง พฤติกรรมการกิน การนอนเปลี่ยนแปลงไป เคยทำอะไรที่เคยชอบทำก็ไม่สนุกนั้น อาจจะเข้าข่ายโรคซึมเศร้า ซึ่งจัดว่าเป็นโรคทางจิตเวชชนิดหนึ่งที่ควรได้รับการรักษาด้วยยาหรือการทำจิตบำบัดโดยแพทย์ เป็นโรคเรื้อรัง แต่สามารถควบคุมและทำให้ดีขึ้นได้ค่ะ

    ในเบื้องต้นพยายามไม่หมกมุ่นกับเรื่องต่างๆในชีวิตมากเกินไป หาสิ่งที่ชอบทำเพื่อผ่อนคลาย พูดคุยกับผู้ที่ไว้ใจได้เพื่อระบายความทุกข์หรือลองเขียนระบายออกมาก็ได้เช่นกัน