ถามแพทย์

  • มีอาการทำร้ายตัวเอง อยากตาย มีปัญหากับที่บ้าน เป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า

  • ผมเรียนอยู่ในระดับมัธยมครับ เรียนไม่เก่ง หน้าตาไม่ดี โดนที่บ้านต่อว่าตลอด ว่าเรียนไม่เก่ง เมื่อก่อนเคยดีกว่านี้ ด่าต่างๆนาๆ เเละที่บ้านมักจะทะเลาะกันเป็นประจำ อาการเเปลกๆของผมเริ่มออกเมื่อช่วงตั้งเเต่ต้นปี ตั้งเเต่มีความคิดเเย่ๆ คำพูดเเย่ๆของคนอื่นอยู่ในหัวผมตลอดบวกกับ ผมถูกบอกเลิกมาตลอดโดยไม่มี สาเหตุทั้งๆที่ใส่ใจตลอด เเม่ก็มาเสียไปอีก ผมเริ่มทำร้ายตัวเอง จนกระทั่งเมือน1-2เดือนที่ผ่านมาผมเริ่มคิดว่าอยากตายให้พ้นๆไป เเถมยังโดนที่บ้านต่อว่าอีก ว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรอ? ถ้าคนอื่นรู้เอาไปนินทาจะทำยังไง ไม่มีหน้าไปเจอคนอื่นเเน่ๆ ผมจึงเริ่มคิดว่าผมเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวครับ

    ศุภชัย เที่ยงจิตต์  พญ.นรมน
    แพทย์

    สวัสดีค่ะคุณ ศุภชัย เที่ยงจิตต์

    จากอาการดังที่เล่ามาอาจเข้าข่ายภาวะซึมเศร้า โรคซึมเศร้า ความผิดปกติทางอารมณ์

    โดยโรคซึมเศร้าคือการที่มีความรู้สึกเศร้า เครียดจากเรื่องต่างๆในชีวิตไม่ว่าจะเป็นจากเรื่องส่วนตัว เรื่องในครอบครัว หรือการทำงาน ทำให้มีความรู้สึกไม่อยากจะทำอะไร ไม่อยากเข้าสังคม  คิดมาก ร้องไห้คนเดียว รู้สึกเบื่อต่อสภาพความเป็นอยู่ ซึ่งภาวะซึมเศร้าจริงๆแล้วเป็นภาวะที่เกิดได้กับคนทั่วไปในสภาวะที่ต้องเผชิญกับความเครียด ความกดดัน แต่ในคนทั่วไปจะค่อยๆดีขึ้นเองเมื่อเวลาผ่านไป จะไม่เป็นเรื้อรัง จนรบกวนชีวิตและการเรียน การทำงาน

    แต่หากมีภาวะดังกล่าวติดต่อกันเกิน 2อาทิตย์ร่วมกับมีความคิดอยากฆ่าตัวตาย อาจมีอาการเบื่ออาหาร หรือในบางรายก็จะไปรับประทานทานอาหารมากขึ้น น้ำหนักเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว นอนน้อยหรือนอนมากกว่าปกติ และเก็บตัวมากจนไม่ออกไปทำงาน ไม่ออกไปเข้าสังคม อันนี้จึงจะจัดว่าเป็นโรคซึมเศร้า

    จากอาการดังกล่าวมา จากปัญหาชีวิตที่เจออาจทำให้มีภาวะซึมเศร้าได้ และหากเป็นติดต่อกันอาจเป็นโรคซึมเศร้าได้เช่นกัน ซึ่งควรพบจิตแพทย์เพื่อประเมินสภาพจิตใจเบื้องต้นว่าน่าจะเข้ากับกลุ่มอาการได้มากที่สุด หากพบว่าเป็นโรคซึมเศร้าจริงอาจจ่ายยาต้านเศร้าร่วมกับทำจิตบำบัด

    ไม่ต้องกลัวหรืออายที่จะไปพบจิตแพทย์ และไม่ต้องสนใจในคำพูดหรือคำนินทาของคนอื่นค่ะ หากเรามีปัญหาไม่ว่าเรื่องใดๆควรหาทางแก้ไขเพื่อประโยชน์และสุขภาพของตัวเราเองค่ะ

    การดูแลตัวเองเบื้องต้น พยายามหากิจกรรมที่ชอบทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเรื่องเศร้า พูดคุยกับเพื่อนหรือคนในครอบครัวที่เราไว้ใจได้เพื่อระบายความทุกข์ ไม่เก็บตัวอยู่คนเดียวนานจนเกินไปเพราะจะทำให้ฟุ้งซ่านมากขึ้น