อยู่ม.5 รู้สึกเบื่อ ไม่อยากคุยกับใคร ปิดกั้นตัวเองจากพ่อแม่และคนรอบข้าง ไม่อยากให้ที่บ้านยุ่งเรื่องการเรียน เป็นอาการอะไร

ตอนนี้ หนูคิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ สมองไม่แล่นเลย จู่ๆก็รู้สึกเบื่อทุกอย่าง เบื่อโรงเรียน เบื่อที่จะต้องทำการบ้าน ทำโปรเจ็คต่างๆ งานที่ต้องส่งและเลยวันส่งมาแล้วก็ไม่อยากทำ คือรู้ว่าตัวเองควรทำและต้องทำ แต่มันกลับไม่มีความรู้สึกอยากจะทำเลยค่ะ หนูก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เวลาอยู่ที่โรงเรียน บ่อยครั้งที่หนูรู้สึกว่าเพื่อนไม่สนใจเราเลย แต่บางครั้งหนูก็อยากจะอยู่เงียบๆคนเดียว ไม่อยากให้มีใครมายุ่ง แต่พอมาอยู่คนเดียวที่บ้านจริงๆ หนูกลับรู้สึกเบื่อ รู้สึกเหงา อยากให้มีคนมาคุยด้วย และเมื่อ2-3อาทิตย์ก่อน ก็มีเพื่อนคนนึงทักมาค่ะ หนูก็แชทกับเค้าได้แค่แป๊บเดียว แล้วก็กลับมารู้สึกว่าเค้าน่ารำคาญอีกครั้ง เป็นอารมณ์กลับไปกลับมาแบบนี้อยู่หลายรอบเลยค่ะ

จำได้ว่ามีช่วงหนึ่งที่หนูเหงาถึงขึ้นสร้างใครก็ไม่รู้ขึ้นมาในโลกโซเซียล แล้วก็ใช้แอคเค้าท์จริงของหนูไปคุยกับแอคเค้าท์ที่หนูสร้างขึ้นมาใหม่ เหมือนกับว่านั่นคืออีกใครคนหนึ่งและพวกเราเป็นเพื่อนสนิทกัน หนูยังเคยใช้แอคเค้าท์ใหม่นั้นไปทักเพื่อนๆของหนู และแสร้งทำเหมือนว่าคนคนนั้นมีตัวตนจริง ช่วงที่ทำแบบนั้น(และตัวหนูก็เหมือนจะเชื่อจริงๆว่าหนูมีเพื่อนเป็นคนนั้นอยู่)หนูไม่รู้สึกเหงาเลย ไม่รู้สึกเศร้าเลยแม่แต่น้อย แต่พอผ่านไประยะหนึ่ง มันก็เหมือนว่าหนูจะหลุดออกมาจากโลกนั้น หนูรู้ตัวว่าหนูควรจะปิดแอคเค้าท์นั้นไปซะ แต่จนถึงทุกวันนี้ก็ยังทำไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไม แต่หนูก็ยังเข้าไปโพสต์อะไรบางอย่างอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใช้แชทกับตัวเองเหมือนเมื่อก่อนแล้วก็ตาม

และเวลาหนูอยู่ที่โรงเรียนก็จะไม่ค่อยมีสมาธิ ง่วงบ่อย นอนได้ตลอดเวลา แล้วก็จะชอบหาของจุกจิกกินเพราะคิดว่าจะช่วยให้หายง่วงได้ (แต่มันก็ไม่ช่วยเลยค่ะ หลับนานกว่าเดิมอีก) ช่วงนี้ก็หลงๆลืมๆไปหลายอย่างด้วยค่ะ ล่าสุดก็ลืมว่าจะไปสอบซ่อมจนตอนนี้กลายเป็นเกรดไม่ดีซะแล้ว(ที่สอบไม่ดีก็เพราะเรียนไม่รู้เรื่องนี่แหละค่ะ พอจะให้เพื่อนติวให้ก็ไม่กล้า รู้สึกเหมือนว่าเรายังห่างจากคำว่าสนิทกับพวกเขา) 

อีกอย่างคือ ตอนนี้หนูก็อยู่ม.5แล้ว ที่บ้านก็จะพูดเรื่องมหาลัยและอนาคตให้ฟังอยู่บ่อยๆ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ต้องเลือกมหาลัยถูกๆเพราะไม่มีเงินค่ะ พ่ออยู่ต่างจังหวัดเลยไม่ค่อยได้คุยกันค่ะ ส่วนแม่ที่เจอกันทุกวัน แม่จะพูดเรื่องนี้บ่อยมากค่ะ จนครั้งแรกที่หนูมีเป้าหมายว่าจบม.6ไปจะต่อที่ไหน สาขาอะไร ตอนนี้ กลายเป็นว่าหนูสับสนมากๆจนพยายามจะไม่พูดคุยกับแม่มากกว่าเดิม(ถึงแม้ว่าปกติหนูจะปิดกั้นตัวเองจากพ่อและแม่มานานและไม่ค่อยได้คุยกันอยู่แล้ว)เพราะกลัวจะพูดถึงเรื่องนี้ค่ะ

สรุปแล้ว หนูเป็นอะไรกันแน่คะ? หนูไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับใครเลย เพราะจำได้ว่าเคยเกริ่นๆเรื่องนี้ไปกับเพื่อนแล้ว แต่พวกเค้าก็บอกมาแค่ว่า อย่าเครียดเลย เค้าเครียดกว่าแกอีก อะไรแบบนี้ค่ะ (แต่พอมีเพื่อนเริ่มเป็นห่วง หนูก็รำคาญ แล้วก็ปั้นหน้ายื้น สร้างคาแรกเตอร์ที่สดใส ทำตัวเป็นเด็กๆให้เค้าเห็น จะได้ไม่ต้องมายุ่งกับหนูมาก และสุดท้ายก็มานั่งน้อยใจเพราะไม่มีใครสนใจหนูเลย เพื่อนเค้าเดินคุยกันไปโน่นแล้ว หนูก็ได้แค่เดินตามพวกเค้าไปเงียบๆ) ช่วยบอกหนูทีค่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับหนูกันแน่