ถามแพทย์

  • อายุ 13 ปีี ไม่อยากเข้าสังคม รู้สึกตัวเองไม่มีค่า คิดว่าตายๆไปซะก็ดี เป็นอะไรเหรอคะ?

  •  Sasikarn Klangrahud
    สมาชิก
    สวัสดีค่ะ หนูชื่อแอมนะคะ อายุ 13 ค่ะ คืออยากจะสอบถามว่าอาการที่เป็นอยู่ดังกล่าวเขาเรียกว่าอะไรหรอค่ะ ? ตามปกติแล้วหนูเป็้นคนค่อนข้างจะร่าเริง ยิ้มบ่อยมาก ชอบชวนเพื่อนๆหัวเราะ ตลอดเเวลาเราก็มีความสุขมาโดนตลอดค่ะ สักหลังๆ เริ่มมีอาการที่ เบื่อโลกมากค่ะ เห็นอะไรก็เบื่อไม่หมด จากคนที่พูดมากๆ ตอนนี้กลับทำอะไรช้าลง พูดช้าลง ไม่พุดกับใคร ไม่อยากอยู่กับใคร ไม่อยากเข้าหาสังคม ปกติเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากค่ะ แต่สักหลังหนูว่ามันเริ่มสูงมากขึ้นเรื่อยๆ นอกจากจะเบื่อแล้ว ก็ไม่อยากทำอะไรเลยค่ะ ไม่อยากออกไปไหน คิดมาก วิตกกังวลตลอดเวลา ถ้าวันนึงได้มีโอกาสทดสอบตัวเอง เช่น สอบ อะไรแบบนี ถ้าวิชาไหนไม่ดีก็จะโทษตัวเองเสมอว่า ทำไมไม่ทำให้ดีเหมือนคนอื่นเขา ทำไมแย่แบบนี้ ตอนเทอมแรกค่อนข้างจะได้เกรดดีค่ะ แต่เทอมสองนี้ คะแนนของแต่ละวิชาค่อนข้างจะแย่ขึ้นมาก รู้สึกว่าอาการที่เป็นอยู่มันส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวันด้วย บางทีก็เหม่อลอยไม่สนใจใคร บางทีก็รู้สึกจุกที่อกค่ะ จุกจนร้องไห้ออกมา บางทีน้อยใจเรื่องเพื่อนค่ะ ก็ร้องออกมา วันนึงไม่ต่ำกว่า 2 รอบค่ะ ไม่เข้าใจทำไมต้องร้องไห้ ทั้งๆที่ผ่านมาไม่เคยร้องไห้เลยสักครั้ง รู้สึกตัวเองไม่มีค่า ไม่มีใครคบ ไม่มีใครสนใจ ชอบทำตัวน่าเบื่อ น่ารำคาญ คิดแบบนี้จนคิดกับตัวเองว่า ถ้าไม่อยู่บนโลกใบนี้ก็ดีเหมือนกัน เราเป็นภาระของทุกๆคน ไม่มีใครเห็นค่าเราเลย ตายๆไปก็ดีเหมือนกัน จำไม่ได้เลยว่ามีความสุขครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ อาการที่เป็นอยู่ไม่กล้าบอกพี่ น้อง ญาติ พ่อหรือแม่ เก็บมาเรื่อยๆ จนเพื่อนก็แนะนำว่าไปโรงบาลศรีธันยามั้ย เราก็ตอบไปว่า อาการยังไม่แยาไปหาทำไม แต่จริงๆแล้วก็อยากไปค่ะ อยากไปเล่าให้หมอฟังดู แต่ไม่ดล้าบอกแม่ค่ะ เพื่อนบางคนก็บอกว่า เราเป็นบ้าหรอ คำพูดแบบนี้ทำให้เราคิดมากกว่าเดิมอีกค่ะ รบกวนช่วยบอกทีละค่ะ ว่าอาการดังกล่าวมันเป็นอะไร มันแย่ขนาดไหน รักษายังไงดีค่ะ ขอบคุณค่ะ

    สวัสดีค่ะ คุณ Sasikarn Klangrahud,

                  จากอาการต่างๆ ที่เล่ามานั้นเป็น ถือว่ามีอาการซึมเศร้า หากอาการซึมเศร้าเป็นอยู่นานต่อเนื่อง และส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิตประจำวัน ก็ถือเป็นโรคซึมเศร้าได้ ซึ่งเป็นโรคที่ประกอบด้วยการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ดังนี้

                   1.อารมณ์เปลี่ยนไป ที่พบบ่อยคือกลายเป็นคนเศร้าสร้อย หดหู่ ไม่แจ่มใส ไม่สดชื่นร่าเริง สะเทือนใจง่าย ร้องไห้บ่อย เบื่อหน่ายไปหมดทุกสิ่งอย่าง สิ่งที่เคยชอบทำก็ไม่อยากทำ รู้สึกไม่มีความสุข บางคนอาจหงุดหงิด ฉุนเฉียวง่าย อารมณ์ร้อนขึ้น 

     

                   2. ความคิดเปลี่ยนไป มองอะไรก็รู้สึกแย่ไปหมด มองเห็นแต่ความผิดพลาดของตนเอง มองไม่เห็นอนาคต หมดหวัง ท้อแท้ รู้สึกตนเองไร้ค่า ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง รู้สึกเป็นภาระกับคนอื่น คิดถึงเรื่องการตายอยู่บ่อยๆ เมื่ออารมณ์เศร้ามีมากขึ้น ก็อาจถึงขั้นวางแผนการตายและทำร้ายตนเองได้

     

                   3. สมาธิความจำแย่ลง หลงลืมง่าย จิตใจเหม่อลอย ประสิทธิภาพในการทำงานลดลง ทำงานผิดๆถูกๆ หรือการเรียนแย่ลง

     

                   4. อาการทางกาย เช่น อ่อนเพลีย เหนื่อยล้า นอนหลับยาก หรือนอนมากไป เบื่ออาหาร น้ำหนักลด ปวดหัว ปวดเมื่อยตัว ท้องอืด ท้องผูก

                 

                   5. การงานแย่ลง ความรับผิดชอบต่องานลดลง ทั้งงานภายนอกและงานบ้าน เมื่อทำงานผิดพลาดบ่อยๆ หรือลางานบ่อยๆ ก็มักถูกให้ออกจากงาน 

          

                   6. อาการโรคจิต มักพบในผู้ที่มีโรคซึมเศร้ารุนแรง  เช่น อาการหลงผิด ประสาทหลอน

                  

                     โรคซึมเศร้า อาจมีสาเหตุมาจากโรคทางกาย เช่น มีภาวะไทรอยด์ต่ำ ขาดวิตามินบางอย่าง เนื้องอกในสมอง สมองอักเสบ เป็นต้น ดังนั้นควรไปพบแพทย์เพื่อหาสาเหตุของโรคเหล่านี้ก่อนค่ะ หากไม่มีโรคเหล่านี้ การรักษาโรคซึมเศร้าก็มีทั้งยาต่างๆ ที่จะช่วยลดอาการลงได้ รวมถึงการรักษาทางจิตบำบัดค่ะ

     

                    การเป็นโรคซึมเศร้า ไม่ได้หมายความว่า เราเป็นคนอ่อนแอ คิดมาก เบื่อหน่ายชีวิต เอาแต่ร้องไห้ หรือเป็นคนบ้า แต่ที่เป็นอยู่ เพราะกำลังเป็นโรค ซึ่งก็เหมือนกับการเป็นโรคอื่นๆ หากได้รับการรักษาที่ถูกวิธี โรคก็จะทุเลาลง จนหายเป็นปกติได้ในที่สุดค่ะ ในเบื้องต้นควรเล่าให้คุณพ่อ คุณแม่ ได้รับทราบฟังถึงอาการที่เราเป็นอยู่นะคะ เพื่อจะได้ช่วยกันดูแลประคับประคองให้ผ่านไปได้ค่ะ ไม่ควรเก็บอาการต่างๆไว้คนเดียว และการไปพบจิตแพทยไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นคบบ้าเท่านั้นที่ไปพบได้ค่ะ คนทั่วๆไป ที่มีปัญหาชีวิต หรือเกิดอารมณ์ซึมเศร้า วิตกกังวลต่างๆ ก็สามารถไปพบจิตแพทย์ได้ เพราะการรักษาไม่ได้มีเพียงแต่เฉพาะยาเท่านั้น ยังมีการรักษาด้วยจิตบำบัด พฤติกรรมบำบัด กิจกรรมบำบัด หรืออื่นๆ อีกหลายอย่างค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้อาการเหล่านี้หายไปโดยเร็วนะคะ