หนูรู้สึกเหงาและเบื่อ รู้สึกเหนื่อย ไม่อยากทำอะไรทั้งๆที่มีให้ทำเยอะ มันอยากนอนเฉยๆอย่างเดียว #จนบางทีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า ไม่มีใครสนใจ

หนูรู้สึกเหงาและเบื่อ รู้สึกเหนื่อย ไม่อยากทำอะไรทั้งๆที่มีให้ทำเยอะ มันอยากนอนเฉยๆอย่างเดียว #จนบางทีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า ไม่มีใครสนใจ คือมันจะเป็นช่วงเวลาที่อยู่คนเดียว ก็จะคิดมากคิดไปเรื่อย อารมณ์ร้อน โทรศัพท์ค้างหรือใครแชทมาพูดไม่ดีๆนี้อยากขวางโทรศัพท์ทิ้ง แต่เวลาออกไปเรียนหรือเจอเพื่อนนี้จะเป็นอีกคนไปเลย มันรู้สึกว่าอารมณ์ดีขึ้น มันดีขึ้นกว่าตอนที่อยู่ห้องคนเดียว คืออยู่ในห้องติดต่อกันสามสี่วันช่วงที่ ม.ปิด อาจารย์งดสอน เพื่อนเขาก็กลับบ้านกัน ช่วงนี้ก็จะแย่สุดๆ

บางครั้งก็อยากอยากนั่งเงียบๆที่ทะเลอะไรงี้ เหมือนตอนนี้จะเริ่มรับอะไรไม่ค่อยได้มันเร็วต่อความรู้สึกไปหมดเลย แล้วก็มีอาการลอย ลืมง่ายขึ้น บางทีก็คุยกับใครไม่รู้เรื่องนะ นอนไม่ค่อยหลับ ทุกคืนหนูจะหลับประมาณ ตีสอง ตีสาม 

เรื่องที่เครียดก็จะเรื่องเรียน ช่วงนี้เรียนไม่เยอะแต่หนักต้องทำวิจัยจบค่ะ แล้วก็งานอื่นๆ   เรื่องเพื่อนที่หนูคิดว่าโตแล้วไม่น่าเป็นอย่างนี้เลย คือหนูก็เฉยๆเป็นคนไม่ตอบโต้อะไรมากนะ หนูเหนื่อย ประเภทแบบเจอแล้วพูดแขวะใส่ เบียนใส่จนจากที่หนูไม่คิดก็กลายเป็นคิด กลายเป็นเบื่อสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่ บางทีก็ไม่อยากไปเรียนนะ ก็ใช้ความอดทนสูงมาก ท้อบ้าง ร้องบ้าง ก็แค่อยากได้กำลังใจสักนิด รางวัล ได้ไปเที่ยวหรือเล็กๆน้อยๆที่ไม่เคยได้

หนูก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยมันดูงี้เง่าเหรอ แต่หนูร้องไห้ทุกวันเลย คือมันเหมือนต้องการแค่ใครสักคนที่อยู่ข้างๆ เข้าใจเรา เหมือนต้องการความรัก เหมือนทำอะไรก็ไม่ดีไม่หมดทุกอย่างเลย หนูไม่กล้าคุยกับใครกลัวเพื่อนว่าบ้า อิอิ 

#หนูขอโทษถ้ามันยาวเกิน หนูเหงาจริงๆนะ หนูไม่อยากร้อง หนูไม่รู้จะคุยกับใคร