ถามแพทย์

  • รู้สึกเหนื่อย เบื่อ ไม่อยากทำอะไร บางทีอยู่ดีๆก็ร้องไห้

  • สวัสดีค่ะคุณหมอ หนูอายุ 24 ปี กำลังเรียนมหาลัยค่ะ หนูขอเล่าย้อนไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วนะคะ หนูทำโปรเจ็คจบคะ แต่หนูทำไม่เป็น เลยแก้ปัญหาโดยการไปเรียนทำโปรเจ็คคะ หนูตั้งเป้าหมายให้ตัวเองโดยสัญญากับตัวเองว่าปี 5 ต้องจบนะ พอเทอม1 ปี5 โปรเจ้คหนูมีความหวังว่าจะเสร็จคะ แต่ติดปัญหาคนที่หนูให้เค้ามาสอนกลับสอนงานหนูไม่เสร็จเค้าจะคิดเงินเพิ่ม แต่ตอนตกลงกัน คือดูแลจนจบคะ จนสอนจบ เค้าไม่ดูงานให้หนู ปล่อยหนูลอยแพ หนูเครียดคะ ช่วงนั้นร้องไห้อยุ่ประมาณอาทิตย์นึง อาการก็ดีขึ้นคะ ให้กำลังใจตัวเองโดยบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นอะไรนะ สู้ๆ ถ้าไม่จบก็ไม่เป็นอะไรนะ เรายังมีวุฒิ ปวช. อยู่ หนูชอบทำงานพาร์ทไทม์ รับงานตลอดถ้าว่างคะ แต่ตอนนี้ ต่อให้ว่างก็ไม่ทำคะไม่รุ้เพราะอะไร งานที่ทำอยู่ ก็ความรับผิดชอบลดน้อยลงคะ เหมือนสมองไม่รับอะไร หนูเริ่มมีอาการที่เบื่อทุกอย่างไม่อยากทำอะไร รู้สึกเหนื่อย เพลีย เบื่ออาหาร ไม่หิว กินข้าวน้อยมากคะ วันละ1-2ทัพพีได้คะ น้ำหนักลง ไป 10 โลแล้วคะ บางครั้งก็ไม่อยากออกไปเจอใคร เหมือนตอนนี้จะเริ่มรับอะไรไม่ค่อยได้ มันจะปวดหัว ใครถามอะไรได้ยินนะคะ บ้างทีก็ไม่ตอบ บางทีใครทำไรไม่ถูกใจ ก็จะน้อยใจ ร้องไห้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็นคะ (แค่เพื่อนบอกจะมาหา นัดกันจะมาทำกับข้าวกินกัน เพื่อนติดธุระมาไม่ได้ นั่งร้องไห้ซะงั้นคะ) บ้างครั้งก็เดินวนคะ 2-3 รอบพอหยุดเดินก็ด่าตัวเองบ้ารึเปล่าเดินทำไม และหงุดหงิดง่าย อยากพูดไรก็พูด พูดไม่ค่อยคิด พักนี้เป็นบ่อยคะ แต่ก่อนก่อนพูดจะคิดเสมอคะว่าคนฟังได้ยินเค้าจะรู้สึกแย่ไหมเราจะพูดดีไหมแล้วก็เก็บไว้คะไม่พูดดีกว่าบางครั้งก็แกล้งลืมมันไป ลืมง่ายขึ้น นอนไม่ค่อยหลับ ปกติเป็นคนนอนเร็วหัวถึงหมอนก็หลับคะไม่ว่าจะดึกแค่ไหนตี3-4 ประมาณสายๆ เที่ยงหนูก็จะตื่นแล้วคะ แต่ตอนนี้ พอตี3-4 หนูนอนไม่หลับนอนบนเตียงพลิกไปพลิกมาไม่หลับคะจนถึงเช้า บางวันก็สายถึงจะนอน ตื่นก็ยาก ปลุกก็ไม่ค่อยตื่นคะ ตื่นที่ก็เย็นตะวันจะตกดินอยู่แล้ว พอตื่นก็ไม่ลุกออกจากที่นอน เป็นแบบนี้มาประมาณ 1 เดือนแล้วคะ บางครั้งหนูยอมรับเลยว่าหนูเครียด เครียดแล้วก็หายเองไม่ได้เล่าให้ใครฟัง ปกติเป็นคนอารมณ์ดีคะ อัธยาศัยดี หนูเครียดเรื่องโปรเจ็คที่ไม่เสร็จ เรื่องที่บ้าน เค้าจะชอบถามเมื่อไหร่จบ เสร็จรึยัง ลูกคนนั้น ลูกคนนี้จบแล้วนะ เงินเดือน หมื่นกว่าบาท ทำงานนั้นนี้ แต่ก่อนหนูยอดรับคะ เถียงก็ปล่อยเค้าไป หนูไม่แคร์คะ พอฟังไปหลายๆๆครั้ง ความคิดเปลี่ยน บันทอนจิตใจตัวเอง ทำไมว่ะ ทำไมต้องเปรียบเทียบลูกคนอื่นด้วย เรียนคนละสาขา งานต่างกัน หนูยอมรับคะว่าหนูไม่มีความสามารถพอๆที่จะทำให้มันเสร็จได้หนูพยายามทำมันอยู่ หนูไม่รู้จะอธิบายให้ทางบ้านฟังยังไง ว่ามันยากนะเขียนโปรแกรม โปรแกรมนึงให้มันเสร็จมันไม่ได้ง่ายนะ แต่เค้าคงไม่เข้าใจหนู คิดแต่ว่าคนอื่นจบทำไมหนูไม่จบ มันอาจจะมองว่าเรื่องแค่นี้อ่อ แต่มันเยอะมากทุกวัน หนูไม่ได้อยากคิดมากเลยและไม่อยากเป็นแบบนี้ด้วย หนูไม่โอเคเลย -------------------------------------------- อีกเรื่องนะคะ ช่วงสงกรานต์ หนูทะเลาะกับพ่อคะ หนักถึงขั้นตัวเกร็งชาตั้งแต่หัวลงปลายเท้า หายใจไม่ออก เจ็บหน้าอก มือจีบคะ เหน็บกิน ยืนแล้วเหมือนคนจะล้ม พอนั่งลงบนโซฟา ขาขนามกับโซฟาเลยคะ เพราะมันเกร็ง วันนั้นดีนะคะที่น้องกับแฟนหนูอยู่ด้วย บีบแขนบีบมือให้คนละฝั่ง แต่มือหนูแข็งมากคะรู้สึกได้ว่าตอนบีบพยายามแบมือแต่มือมันแข็ง หนูไม่เคยเป็น แต่ก่อนต่อให้ทะเลาะแรงแค่ไหนก็ไม่เป็น ขอบคุณนะคะที่รับฟัง
    นภาพร เจริญเอกลาภ  Zai Chit
    สมาชิก
    สู้ๆนะครับ ลองสวดมนต์ ก่อนนอน และตอนเช้า ครับ ถึงจะไม่หายแต่มันก็ทำให้จิตใจเราสงบลงบ้าง ผมก็กำลังทำอยู่คับ เครียดมากจะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ นอนไม่หลับมาเป็นเดือน พอตอนเช้า มักจะตื่น มาตอนตี4 เรียนอยู่ตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องเลยคับ T-T
    ขอบคุณนะคะ สู้ๆเหมือนกันนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

     สวัสดีคะคุณ นภาพร เจริญเอกลาภ

    การที่มีภาวะเครียดเรื้อรังตอนนี้อาจจะมีปัญหาเรื่องภาวะซึมเศร้าเข้ามาแล้วค่ะ

    ภาวะที่คุณเป็นช่วงหลังที่ทะเลากับคุณพ่อเรียกว่าภาวะ hyperventilation syndrome เกิดเนื่องจากมีปัญหาเรื่องการหายใจเร็วเกินไปร่างกายขาดคาร์บอนไดออกไซด์ทำให้มีปัญหาเรื่องมมือจีบตัวเกร็งได้ค่ะ

    ดังนั้นตอนนี้ทางที่ดีที่สุดควรจะปรึกษาจิตแพทย์ค่ะ 

    ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโรคซึมเศร้า ( depression หรือ Major depressive disorder ) โรคซึมเศร้าเป็นสภาวะทางจิตที่เกิดขึ้นต่อเนื่องเป็นเวลา 2 อาทิตย์ ผู้ป่วยมักจะมีปัญหาขาดความมั่นใจ ขาดความสนใจในกิจกรรมที่เคยสนใจมาก่อน รู้สึกเหนื่อยอ่อนเพลีย และบางครั้งมีภาวะเจ็บปวดที่หาสาเหตุไม่ได้ บางครั้งคุณอาจมีภาวะเชื่อในสิ่งที่ผิด และ ได้ยินหรือเห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น ภาวะซึมเศร้าอาจเกิดขึ้นในได้คนปกติ ภาวะซึมเศร้าเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้คนมีความคิดที่จะฆ่าตัวตาย ดังนั้นหมอขอยืนยันว่าคุณควรไปพบจิตแพทย์ทันที

    อย่างที่กล่าวมาข้างต้นโรคซึมเศร้าเป็น สภาวะจิตใจที่เปลี่ยนแปลงไป แต่อย่างอย่างไรก็ตาม สภาวะนั้นจะต้องเป็นต่อเนื่องอย่างน้อย 2 อาทิตย์ แพทย์ถึงจะพินิจฉัยว่าคุณมีปัญหาเรื่องภาวะซึมเศร้า เพราะนอกจากนี้ยังมีสภาวะที่ทำให้เกิดอารมณ์ความรู้สึกเปลี่ยนในช่วงระยะเวลาอันสั้น หรือ เกิดเป็นช่วงเวลา เช่น seasonal affective disorder ซึ่งเป็นสภาวะซึมเศร้าที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล มักเกิดในกลุ่มประเทศเขตหนาว ที่มีระยะเวลากลางวันสั้นลงในฤดูหนาว กลางคืนยาวขึ้นซึ่งในคนไข้กลุ่มนี้สามารถที่ช่วยได้ด้วยการนั่งในห้องที่ใช้แสงไฟพิเศษ ประมาณ 15-20 นาทีต่อวัน

    นอกจากนี้คุณควรจะสังเกตว่าก่อนที่อาการซึมเศร้าจะเกิดขึ้นกับคุณ มีเหตุการณ์อะไรเปลี่ยนแปลงขึ้นในชีวิตของคุณ ทั้งเหตุการณ์ที่คุณคิดว่าอาจจะเป็นสาเหตุให้เกิดภาวะซึมเศร้าขึ้นหรือไม่ก็ได้ ให้พยายามรวบรวมความคิดเหล่านั้นไว้ด้วย และอีกอย่างที่สำคัญที่จะลืมเสียมิได้คือ คุณมีการใช้สารหรือยาบางอย่างที่ทำให้คุณมีภาวะซึมเศร้าร่วมด้วยหรือไม่

    จุดมุ่งหมายหลักในการรักษาคนไข้กลุ่มนี้ มีดังต่อไปนี้

    1. การป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยมีสภาวะซึมเศร้า

    2. การป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยสูญเสียความรู้สึกสนใจและพอใจที่อยากจะทำสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวัน

    3. การป้องกันไม่ให้เกิดการสูญเสียความอยากอาหารและมีปัญหาเรื่องน้ำหนักที่ผิดปกติไป

    4. การป้องกันไม่ให้มีการนอนหลับมากเกินไป

    5. การป้องกันเพื่อไม่ให้มีความรู้สึกหงุดหงิด

    6. การป้องกันไม่ให้เกิดสภาวะเหนื่อยอ่อนเพลียและรู้สึกล้าตลอดเวลา

    7. การป้องกันไม่ได้ผู้ป่วยคิดว่าตัวเองมีปมด้อย หรือรู้สึกผิด

    8. การป้องกันให้ผู้ป่วยสามารถมีกำลังใจในการคิดและพยายามคิดและตัดสินใจในทางที่ถูกต้อง

    9. การป้องกันไม่ให้เกิดความคิดที่จะฆ่าตัวตาย

     

    ดังที่หมอได้กล่าวมาข้างต้น ลักษณะอาการที่เกิดขึ้นกับคุณ ต้องได้รับการพบจิตแพทย์ทันที เพื่อประเมินสภาวะทางจิตใจ และให้สามารถได้รับการพินิจฉัยที่ถูกต้อง เพื่อนำไปสู่การรักษาที่มีประสิทธิภาพ เช่น การรักษาด้วยยาต้านภาวะซึมเศร้า และการเข้ากลุ่มบำบัดอย่างที่หมอกล่าวมาข้างต้น

     

    ร้ายแรงไหมคะคุณหมอ ที่หนูเป็นอยู่ มีแก้ปัญหาเบื้องต้นไหมคะ หนูยังไม่พร้อมไปพบแพทย์คะ
    ร้ายแรงไหมคะคุณหมอ ที่หนูเป็นอยู่ มีแก้ปัญหาเบื้องต้นไหมคะ หนูยังไม่พร้อมไปพบแพทย์คะ
    เห็นใจนะ
    นภาพร เจริญเอกลาภ  เทวา สุริยะ
    สมาชิก
    รีบๆไปก็ดีครับผมนี้เป็นเเล้วครับชึมเศร้า
    นภาพร เจริญเอกลาภ  mindfulness
    สมาชิก

     ทุกคนเกิดมามีไม่เท่ากันหรอกครับเริ่มตั้งเเต่สภาพต่างๆของสมองไปถึงกำลังของสติปัญญารวมกับปัจจัยภายนอกมากมาย(เหล่านี่ทำให้เราได้รับเเละตอบรับสถานการณ์เเตกต่างกันไป)อย่ามัวเเต่เอาตัวเราไปเปรียบกับคนอื่นเลย มีเเต่ทำให้ฟุ้งซ่าน สุดท้ายคงขึ้นกับใครมีสติปัญญาเพียงพอ ที่เข้าใจชีวิตเเละหยุดที่จะดิ้นรนในทางที่ผิดสักที  ผมอยากจะเเนะนำว่าให้ฟังธรรมะ ฝึกสติเจริญสมาธิบ่อยๆถึงไม่หายขาดก็มีภูมิคุ้มกันความคิดที่เป็นทุกข์มากขึ้น ผมเองก็เคยผ่านเรื่องคล้ายๆกันนี่ เอาใจช่วยนะครับ:)

    นภาพร เจริญเอกลาภ  Maemay
    สมาชิก
    ควรมีเพื่อนหรือใครที่เป็นคนที่เราไว้ใจและคุยด้วยทุกเรื่องได้นะคะ เพื่อเราจะไม่หมกมุ่นและจมกับปัญหา จริงๆทุกเรื่องทุกปัญหามีทางออกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าเราเปิดใจจะเห็นคนที่รักเราที่สุดและทำให้เรามีความหวัง กำลังใจค่ะ พี่จะอธิษฐานเผื่อและเป็นกำลังใจให้ค่ะ