ถามแพทย์

  • มีความกดดันตัวเองจนอยากทำร้ายตัวเอง ร้องไห้บ่อยๆ เป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า

  •  BaiporDT
    สมาชิก

    ตอนนี้หนูอายุ13ปีและหนูเป็นนางรำของร.ร.แต่หนูรำไม่สวยเท่าทุกคนในนางรำทั้งหมดพอถึงเวลามีงานหนูก็ไม่มีใครที่จะเข้าหาหนูเลยต้องเข้าไปนั่งใกล้ๆด้วยตลอดล่าสุดตอนปิดเทอมตอนใกล้เปิดมีงานหนูก็ต้องไปรำแต่คราวนี้มันหนักกว่าทุกคั้งเพราะครั้งนี้หนูจำท่าไม่ได้เลยทุกคนเขาซ้อมกันแปปเดียวก็ได้แล้วมีแค่หนูคนเดียวทำให้หนูรู้สึกตัวเองเป็นตัวถ่วงและทั้งกดดันตัวเองมากๆทำให้ต้องร้องไห้ออกมาและหนูก็ทักไปหาแม่ว่ามีเรื่องจะบอกคือเรื่องนี้นี่แหละค่ะคิดทีไรก็จะร้องไห้ออกมาให้ได้ตอนนั้นพอเห็นรูปแม่ในโทรศัพเพราะคิดว่าแม่ต้องเข้าใจพอกลับบ้านมาหนูเล่าให้แม่ฟังแต่แม่กลับไม่เปิดใจกับสิ่งที่หนูพูดทำให้หนูรู้สึกไม่มีที่พึ่งพอตอนกลางคืนแม่มานอนด้วยยิ่งทำให้รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวก็มีแต่ตุ๊กตาที่กอดมาตั้งแต่เด็กๆก็คิดว่ามันน่าจะเข้าใจเราดีที่สุดแล้ว ส่วนตัวเป็นคนนอนหลับยากจนคืนนั้นก็นอนไม่หลับก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ แล้วไปนั่งคิดอยู่นานว่าจะทำไงกับชีวิตตอนนี้ดีแล้วก็อกจากห้องน้ำไปนั่งที่หน้าต่างนอกห้องดูท้องฟ้าแล้วคิดอยากทำร้ายตัวเองแล้วคิดว่าถ้าตายก็คงจะดีแล้วหนูก็ทำร้ายตัวเองจิงๆ เวลาผ่านไปแปปนึงแม่หนูหาหนูไม่เจอเพราะตรงที่หนูนั่งมันมืดจนต้องเรียกพ่อหนูมาช่วยหาจนพ่อหนุเห็นหนูนั่งที่หน้าต่าง แล้วพ่อหนุก็บอกว่านั่นแหละทั้งวันนั่งเล่นแต่คอมไม่ทำอะไรเลย ทั้งที่วันนั้นหนูเครียดมากคอมแทบไม่ได้เล่น ตอนนั้นหนูเสียใจมากแต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้แล้วเดินเข้าไปนอนสุดท้ายก็ต้องนอนร้องกับตุ๊กตาที่นอนกอดด้วยทุกคน ตอนนั้นทำให้คิดว่าตัวเองอยู่คนเดียวบนโลกนี้ หนูคิดมาตลอดก่อนเกิดเรื่องนี้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า? ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

    BaiporDT  พญ.นรมน
    แพทย์

    สวัสดีค่ะคุณ BaiporDT

    ฟังจากเหตุการณ์และความคิดของคุณ BaiporDT น่าจะมีความเครียดและความกดดันอยู่พอสมควรนะคะ จะขออธิบายคร่าวๆอย่างนี้ค่ะ

    ภาวะซึมเศร้าคือการที่มีความรู้สึกเศร้า เครียดจากเรื่องต่างๆในชีวิตไม่ว่าจะเป็นจากเรื่องส่วนตัว เรื่องในครอบครัว หรือการทำงาน ทำให้มีความรู้สึกไม่อยากจะทำอะไร ไม่อยากเข้าสังคม  มองตัวเองในแง่ร้าย มีความคิดอยากฆ่าตัวตาย ซึ่งภาวะซึมเศร้าจริงๆแล้วเป็นภาวะที่เกิดได้กับคนทั่วไปในสภาวะที่ต้องเผชิญกับความเครียด ความกดดัน 

    แต่อย่างไรก็ตามถ้าภาวะดังกล่าวเป็นนานติดต่อกันเกิน 2 อาทิตย์ อาจจะจัดเป็นโรคซึมเศร้า อาจมีอาการเบื่ออาหาร หรือในบางรายก็จะไปรับประทานทานอาหารมากขึ้น น้ำหนักเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว นอนน้อยหรือนอนมากกว่าปกติ และเก็บตัวมากจนไม่ออกไปทำงาน ไม่ออกไปเข้าสังคม  ซึ่งมีความจำเป็นต้องพบจิตแพทย์ค่ะเพราะโรคทางจิตก็เหมือนโรคทางกาย ถ้าปล่อยไว้จะลุกลามและรุนแรงทำให้รักษายาก การรักษาจิตแพทย์จะทำการพูดคุยประเมินเบื้องต้นก่อน อาจมีการทำจิตบำบัดหรือการให้ยาต้านเศร้า ซึ่งจะช่วยให้รู้สึกดีขึ้น แต่ในระยะยาวก็คงต้องอาศัยความสามารถในการปรับตัวและรับมือกับปัญหาของเราเป็นหลักค่ะ

    ไม่มีความจำเป็นต้องเอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นนะคะ ถ้ารู้สึกว่ารำแล้วไม่มีความสุข ก็ลองหากิจกรรมอื่นทำดูค่ะ ที่มีเพื่อนให้เราแลกเปลี่ยนพูดคุยกันได้ ไม่ทำให้เรารู้สึกแย่ แต่ถ้ายังชอบรำอยู่ ก็ทำต่อไปให้ดีที่สุดค่ะ จริงๆแล้วบางครั้งอาจเป็นการมองโลกของเราเองที่ทำให้เรารู้สึกแย่ พยายามให้เต็มที่ ผลจะออกมาเป็นยังไงก็คงต้องยอมรับค่ะ

    การดูแลตัวเองเบื้องต้น พูดคุยกับเพื่อนหรือคนในครอบครัวที่เราไว้ใจได้เพื่อระบายความทุกข์ ไม่เก็บตัวอยู่คนเดียว พยายามหากิจกรรมที่ชอบทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเรื่องเศร้า และไม่ต้องกลัวหรืออายที่จะไปพบจิตแพทย์นะคะ