คุณพ่อมีความหวาดระแวง พฤติกรรมเปลี่ยนไป ไม่ยอมนอน หมกหมุ่นกับก้อนหิน พ่อเป็นอะไรทำอย่างไร

สวัสดีค่ะดิฉันอยากทราบว่าอาการที่จะกล่าวในลำดับต่อไปเป็นอาการทางประสาทหรือไม่คะ? เรื่องมีอยู่ว่าที่บ้านของดิฉันคุณพ่อ(ตอนนี้อายุ40ปี)เป็นคนชอบเล่นพระค่ะโดยทั่วไปก็แค่สะสมปรกติ แต่เมื่อไม่นานมานี้(ประมาณเดือนกันยายนปีที่แล้ว)พ่อของดิฉันก็ดูเปลี่ยนไปค่ะท่านไม่ใช่แค่หยุดสะสมพระแต่เหมือนจะไม่สนใจเลยค่ะ แล้วก็เริ่มเก็บหินเข้าบ้านค่ะ(ซึ่งหินมีขนาดตั้งแต่เล็กมากจนถึงขนาดใหญ่กว่าลังเบียร์)โดยทางคนที่บ้านก็ถามหาเหตุผลและทักท้วงค่ะ เพราะท่านเก็บมาเยอะมาก ท่านบอกว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ที่รุ่นปู่ของท่านแอบเอามาซ่อนไว้ตามที่ดิน(ที่บ้านทำสวนค่ะ)ท่านบอกว่าคนที่มันบอกว่าท่านบ้าและบอกว่ามันเป็นหินคือพวกที่อิจฉาท่านค่ะที่มีของศักดิ์สิทธิ์อยู่ทั่วที่ดิน เวลาโมโหเพราะคนที่บ้านบอกว่าที่ท่านทำอยู่มันไม่ปกติท่านก็จะโมโหขึ้นเสียงแล้วบอกว่าคนที่บ้านโง่กันทุกคนปู่ของเขาถึงตายเพราะคนมันลอบฆ่าปู่ของเขาเพราะปู่ของเขามีของศักดิ์สิทธิ์เยอะคนมันเลยอิจฉา ซึ่งท่านชอบเอาเรื่องปู่และการตายของปู่และพ่อของท่านมาพูดถึง ทั้งๆที่ปู่และพ่อของท่านเสียไปตั้งแต่ปี2540แล้ว(เสียพร้อมกันเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ค่ะ ท่านชอบพูดถึงตลอดและค่อนข้างยึดติดว่ามีคนที่อิจฉาฆ่าพวกเขา) ซึ่งเมื่อก่อนท่านปกติทุกอย่างค่ะจะพูดถึงปู่และพ่อของท่านเวลาเมาซึ่งก็ไม่บ่อย แต่ปัจจุบันพูดถึงแทบทุกวันและก็ด่าแช่งคนที่เขาคิดว่าฆ่าปู่และพ่อของเขาค่ะ และหลังจากที่มีอาการเก็บหินเข้าบ้านก็ชอบพูดไม่หยุดค่ะ คิดเป็นตุเป็นตะเชื่อมโยงทุกอย่างเข้าด้วยกันและก็จะเป็นเรื่องเดิมๆค่ะคือเรื่องปู่ของท่านกับของศักดิ์สิทธิ์(หินที่ท่านเก็บมา) จนปัจจุบันเข้าสู่ปีใหม่แล้วท่านยังมีอาการเดิมค่ะคือเดินหาหินทั้งกลางคืนกลางวัน(แต่ก็พักกินข้าวเข้านอนปกตินะคะ แต่ก่อนหน้านั้นช่วงแรกๆที่เริ่มมีอาการท่านแทบไม่ได้นอนเลยค่ะกว่าจะได้นอนก็ตี3ขึ้นไปค่ะเพราะไปเดินหาหินอยู่) และสิ่งของที่ท่านเก็บก็มากขึ้นเรื่อยๆคือมีกิ่งไม้และเหล็ก(ดูยังไงก็เป็นหูหิ้วกระป๋องน้ำค่ะ) แล้วท่านก็เอามาขัดมาถูหมกมุ่นอยู่แทบทั้งวันเลยค่ะ ท่านบอกว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ทั้งนั้นใครๆก็อยากได้แล้วก็วนเข้าเรื่องเดิมค่ะคือชอบบอกว่ามีคนอิจฉาเขา และในบางครั้งท่านก็บอกกับที่บ้านว่ามีคนจะลอบยิงหลายครั้งแต่รอดมาได้เพราะว่าได้ของศักดิ์สิทธิ์ช่วยไว้(หินกับกิ่งไม้นั่นแหละค่ะ) หลังจากนั้นเวลาไปไหนท่านก็พกหินไปตลอดเรียกได้ว่าถ้าเปิดกระเป๋าไปก็ไม่เจอเงินหรอกค่ะเพราะหินเต็มกระเป๋าเลยค่ะ โดยตอนนี้ถ้าอัตราส่วนระหว่างหินกับบ้านในส่วนร้อยหินกับกิ่งไม้ในบ้านประมาณ30%เลยค่ะ ซึ่งเยอะมากก ท่านมีห้องสามห้องค่ะคือห้องสามห้องของท่านเต็มไปด้วยหินกับกิ่งไม้เลยค่ะ เวลานอนท่านก็นอนกับหินท่านบอกว่ามันคุ้มครองทำให้ไอ้พวกขี้อิจฉาท่านเข้ามาทำร้ายแบบลอบกัดไม่ได้ เเละตอนนี้เวลาล่วงเลยเข้ามาเดือนเมษายนแล้วอาการท่านไม่เบาบางลงเลย ท่านยังขุดหาหินเหมือนเดิม บางทีขนเข้าบ้านเป็นลังใหญ่ๆเลยค่ะ ใครทักท้วงก็โดนด่าโดนว่าโง่แล้วก็โยงเข้าเรื่องปู่กับพ่อท่านอีกแล้วที่หนักสุดเลยคือท่านว่าแม่ของท่านเองว่าโง่ทำให้ปู่กับพ่อของท่านตาย แล้วช่วงแรกที่เริ่มมีอาการเวลาที่ของ(หิน)หายท่านจะโวยวายด่าคนในบ้านว่าขโมยไปให้พวกที่อิจฉาท่านจนถึงขั้นขู่จะยิงให้ตายทั้งบ้านเลยค่ะถ้าไม่ได้ของคืน(ซึ่งบางครั้งก็เจออยู่ในกระเป๋ากางเกงตัวเองที่ใส่แล้ว แล้วท่านก็จะบอกว่าไอ้คนที่เอาไปมันเอามาคืนไง) แต่ปัจจุบันนี้อาการโมโหจากเรื่องของเบาลงแล้วค่ะ แต่ก็มีด่าบ้างแบบด่าไม่หยุดด่าวนๆซ้ำๆคนเดียว ล่าสุดวันนี้คือขนหินกับกระเบื้องแตกๆเข้าบ้านเป็นลังใหญ่ๆอีกแล้วค่ะ และตอนนี้คนที่บ้านเครียดมากเลยค่ะโดยเฉพาะย่าของดิฉันท่านเครียดกับลูกท่านมากเลยค่ะจนทำให้ท่านมีอาการนอนไม่หลับ และแม่ของดิฉันก็เครียดเช่นกัน ดิฉันที่เป็นลูกก็กังวลค่ะเพราะว่าบ้านกำลังกลายเป็นป่าแล้วค่ะมีทั้งหินทั้งดินทั้งกิ่งไม้ ปล.อาการที่ผิดแปลกไปจากปกติคือกินเยอะมากค่ะจากที่กินวันละสามมื้อปกติ กลับกินวันละสี่-ห้ามื้อ แล้วก็มีอาการลุกลี้ลุกลน และขี้ลืม พูดไม่หยุดและวกวน(ยิ่งกรณีถ้ามีใครไปพูดถึงเรื่องหินที่เค้าเก็บ) และมีอาการเกร็งๆปากเวลาพูด(เหมือนเคี้ยวกระพุ้งแก้มไปด้วยเวลาพูด) อยากทราบว่าเป็นเพราะอะไรคะที่ทำให้ท่านเป็นแบบนี้?