ถามแพทย์

  • เราเข้าข่ายเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าหรือป่าว?

  •  sasi
    สมาชิก

    ช่วงนี้รู้สึกหมดหวังกับตัวเอง ไม่อยากทำอะไรเหมือนที่อยากทำ ที่บ้านชอบมีปัญหาเราพูดอะไรก็มีเรื่องทุกครั้งเลย ละเราเป็นคนอารมรุนแรงด้วยเลยไม่อยากจะคุยกะคนในบ้านเลยช่วงนี้ยิ่งไม่คุยกับใครด้วยกลับถึงบ้านจากเลิกเรียนก็ทำหน้าที่ของตัวเองละวันๆก็เอาแต่อยู่กะโซเซียล.. เวลาเลิกเรียนแล้วไม่ได้รู้สึกอยากกลับบ้านรู้สึกอยากไปที่ไหนก้ได้ที่ไม่ใช่บ้าน ที่ที่สบายๆคนเดียวไม่ต้องมีใครมาเกี่ยว เวลาอยู่กับเพื่อนในกลุ่มก็มีความสุขดี แต่พออยู่คนเดียวถึงเวลาต้องแยกย้ายกันกลับมีอาการแบบนี้ตลอด.. อีกอย่างเรารู้สึกว่าเราต้องการความสนใจจากคนรักมากๆ รู้สึกน้อยใจ รู้สึกเหมือนเค้าไม่คิดจะเข้ามาถามเราบ้างเลยหรอเวลาที่เราซึมๆไป เค้าเคยคิดจะถามเราบ้างมั้ยว่าเราเป็นไร เรารู้สึกงี้มาสักพักแล้วละเริ่มรู้สึกปวดหัวจี๊ดๆ หูอื้อออ อาจจะไม่เกี่ยวแต่เราสงสัยว่าจะเป็นสภาวะโรคซึมเศร้าหรือป่าว??

     สวัสดีคะคุณ sasi

    ตอนนี้อาจจะต้องมองหาสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนค่ะ อะไรเป็นสาเหตุให้ มีความสัมพันธ์ที่แย่ลงกับคนในครอบครัวค่ะ เนื่องจากครอบครัวเป็นหน่อยที่สร้างบุคลิกภาพ ความสมบูรณ์ทางร่างกายและจิตใจค่ะ เป็นพื้นฐานของคนแต่ละคนค่ะ

    ดังนั้นจึงถือว่าครอบครัวเป็นสังคมหน่วยย่อยที่สำคัญค่ะ

    ปัญหาเรื่องความสัมพันธ์กับคุณพ่อคุณแม่ 

    ความสัมพันธ์กับพี่น้อง 

    ความไม่เข้าใจในครอบครัว 

    มีอะไรที่จะทำให้สามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีได้ไหมค่ะ เช่น อาจจะมีการรับประทานอาหารร่วมกัน หรือ การพูดคุย ดูโทรทัศน์ ร่วมกันบ้าง หรือ ไปเที่ยวพักผ่อนร่วมกัน

    คิดว่าพอที่จะแก้ตรงจุดนี้ได้ไหมค่ะ

    ถ้าได้ อาจจะต้องค่อยๆ ปรับก่อนค่ะ 

    แต่ถ้าไม่ได้ ต้องมองย้อนมาว่าอะไรทำให้เราเองเปลี่ยนไป หรือ อะไรทำให้คนในครอบครัวเปลี่ยนไปก่อนค่ะ 

    ถ้ายังไม่สามารถที่จะปรับได้

    การพบจิตแพทย์ ทั้งครอบครัว อาจจะช่วยได้ค่ะ เนื่องจากต้องหาปัญหาของแต่ละคนเลยค่ะ ซึ่งปัญหาของเราอาจจะเกิดจากคนในครอบครัวได้ค่ะ หรือ ปัญหาของคนในครอบครัวอาจจะเกิดจากเราค่ะ

    ปัจจุบันวิวัฒนาการด้านการสื่อสารก้าวหน้ามาก มีทั้งผลดีและผลเสีย ในเรื่องของโลกโซเชียลนะค่ะ อาจจะต้องพิจารณาการใช้เป็นอย่างๆ ไปค่ะ อะไรที่ดูแล้วไม่สมเหตุสมผลอาจจะต้องปรึกษาผู้ใหญ่ก่อนเชื่อหรือลองเอาไปปฏิบัติค่ะ 

    เรื่องความไม่เข้าใจตัวเองในกลุ่มวัยรุ่นมีทุกยุคทุกสมัยค่ะ เนื่องจากต้องการเป็นที่ยอมรับ และจะเปลี่ยนผ่านจากความเป็นเด็กเป็นผู้ใหญ่ค่ะ การขอคำปรึกษาจากผู้ปกครอง ครู หรือแม้กระทั่งเพื่อนสนิทอาจจะช่วยได้ค่ะ

    แต่ถ้าพยายามปรับเปลี่ยนแล้วยังมีปัญหาแนะนำพบจิตแพทย์ค่ะ