มีอาการระแวงคนรอบข้าง อยากอยู่คนเดียว ไม่มั่นใจที่จะพูดคุยกับใคร ควรทำอย่างไร

ดิฉันอายุ 40 ปี มีลูก 1 คนอายุ 12 ปี เลิกกับสามีแล้วทาง พฤตินัย แต่ยังอยู่บ้านเดียวกัน ตัดความสัมพนธ์กับสามีมาประมาณ 9 ปี อยู่บ้านเดียวกันแต่จะไม่พูดคุยกับสามี และ หลีกเลี่ยงที่จะไม่อยู่ใกล้ ความสัมพันธ์กับเพื่อน เริ่มห่างเหิน ตั้งแต่เพื่อนเริ่มเอาเรื่องของสามีมาล้อเลียน ตะคอกใส่เรา พูดไม่ให้เกียรติเรา เริ่มเป็นเมื่อ 3 ปีที่แล้ว จึงตัดสินใจว่าถ้าไม่จำเป็นจะไม่ติดต่อเพื่อนอีก ต่อมาเราเริ่มรู้สึกว่า คนรอบข้างไม่ชอบเรา ไม่มีใครเริ่มบทสนทนากับเราก่อน ตอนนี้เราเริ่มไม่มั่นใจที่จะคุยกับใคร ไม่ต้องการมีปฏิสัมพันธ์กับคนใหม่ๆ เริ่มอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากเจอใคร จึงมีแค่ลูก ที่เราคุยด้วยได้ แต่ความที่ลูกเป็นผู้ชาย ไม่ได้เข้าหาเราเท่าไหร่ และไม่ได้เป็นเด็กรับผิดชอบตัวเอง ทำให้เราหงุดหงิดใส่ลูกเกือบตลอดทุกครั้งที่คุยกัน วันนึงเราเริ่มพูดกูมึง กับลูก สุดท้าย ลูกจึงพูดกูมึงใส่เราบ้าง นอกจากความเสียใจ ก็มีความโกรธ เห็นหน้าลูกแล้ว ภาพเหตุการณ์นั้นก็กลับมาตลอด คำพูดเราก็เป็นไปตามอารมณ์ นั้นเลยค่ะ ความสัมพันธ์แม่กับลูกกำลังจะแย่ลงเรื่อยๆ ค่ะ หาทางแก้ไข จากบทความต่างๆ แต่มันเหมือน เห็นฝั่งตรงข้ามอยู่อีกฟากถนน แต่ข้ามไปไม่ได้รถมันวิ่งไปมาตลอดเวลา ทางม้าลายก็ไม่มี สะพานลอยก็ไม่มี สัญญาณไฟก็ไม่มี คนที่จะข้ามเป็นเพื่อนก็ไม่มีเลยยย ถ้ามีคำตอบอยู่ที่ไหนบนโลกนี้ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ