ถามแพทย์

  • รู้สึกซึมตลอดเวลา คิดมาก เศร้า ร้องไห้คนเดียว ไม่อยากรวมญาติเยอะๆ ควรทำอย่างไร

  •  AhNgoon Wattham
    สมาชิก
    จากหัวข้อด้านบนแล้ว สุดท้ายก็จะเอากลับไปคิด และคิดหนักมาก บางครั้งถึงขั้นปวดหัว และจบด้วยการนอนร้องไห้เงียบๆคนเดียวค่ะ รัองไห้ไม่มีเสียงสะอื้นนะคะ แค่นอนคิดๆไปเรื่อยๆแล้วนัำตาก็ไหล มีอาการทำร้ายตัวเองเพื่อบรรเทาสิ่งที่รู้สึกว่าเจ็บปวด และแบกรับอยู่ เริ่มเป็นตั้งแต่ ป6 ค่ะ แต่เริ่มมาเป็นหนักตอน ม2(ปัจจุบัน) โปรเจ็คที่ครูสั่ง การบ้านที่บอก ทั้งหมดทำไม่ได้เลยค่ะ ไม่มีสมาธิ คิดแต่เรื่องเหตุการสะเทือน(เป็นคำพูดค่ะ ที่แม่พูดออกมาตอนทะเลาะกัน เมื่อตอน ม1)ครั้งนั้นตลอด ถ้าหัวว่างก็จะคิดถึงเรื่องนี้ตลอดค่ะ และถ้าใครพูดอะไรให้เสียความรู้สึกสักหน่อย เป็นคำพูดเล็กน้อยที่คนอื่นไม่คิดค่ะ แต่เราคิด สุดท้ายก็จะเก็บไปคิดมากแล้วก็ร้องไห้เหมือนเดิมค่ะ โดนเฉพาะช่วง 1 ปีหลังมานี้ นอนไม่ค่อนหลับค่ะ จะเกิดอาการระแวงผู้คน ชอบอยู่คนเดียว เกลียดที่คนเยอะๆค่ะ โดยเฉพาะวันรวมญาติน่ะค่ะ555 พอจะหาทางระบายก็ไม่เคย ำได้เลยค่ะ ระบายกับเพื่อนก็แล้วนะคะ แต่มันไม่หาย ก็ยังเป็นอยู่ ตอนนี้ทศคติรอบตัวคิดลบมาก ทำไงดีคะ
    AhNgoon Wattham  พญ.นรมน
    สมาชิก

     สวัสดีค่ะคุณ AhNgoon Wattham

    อาการคิดมาก ร้องไห้คนเดียว ดังกล่าวมาอาจเกิดจากบุคลิกที่เป็นคนเครียดง่าย อารมณ์อ่อนไหว ชอบเก็บตัว หรืออาจเป็นอาการเบื้องต้นของภาวะซึมเศร้า หรือโรคซึมเศร้าได้

    ภาวะซึมเศร้าคือการที่มีความรู้สึกเศร้า เครียดจากเรื่องต่างๆในชีวิตไม่ว่าจะเป็นจากเรื่องส่วนตัว เรื่องในครอบครัว หรือการทำงาน ทำให้มีความรู้สึกไม่อยากจะทำอะไร ไม่อยากเข้าสังคม  ซึ่งภาวะซึมเศร้าจริงๆแล้วเป็นภาวะที่เกิดได้กับคนทั่วไปในสภาวะที่ต้องเผชิญกับความเครียด ความกดดัน แต่ในคนทั่วไปจะค่อยๆดีขึ้นเองเมื่อเวลาผ่านไป หากมีภาวะดังกล่าวนานติดต่อกันเกิน 2 สัปดาห์อาจเรียกว่าโรคซึมเศร้า 

    หากมีอาการทำร้ายตัวเองร่วมด้วย แนะนำให้รีบไปพบจิตแพทย์เพื่อรับการรักษาอย่างถูกต้อง ไม่ควรปล่อยทิ้งไว้ให้เป็นปัญหาทีใหญ่ขึ้นในระยะยาวค่ะ

    เบื้องต้นแนะนำให้รู้จักที่จะรักตัวเองให้มากๆ ไม่ว่ามีปัญหาอะไรในชีวิต ก็ขอให้รำลึกไว้เสมอว่าทุกปัญหามีทางออกเสมอ ไม่จำเป็นต้องเก็บเอาคำพูดคนอื่นมาใส่ใจหรือคิดมากเกินไป เป็นตัวของตัวเอง พยายามหากิจกรรมที่ชอบทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเรื่องเศร้า พูดคุยกับเพื่อนหรือคนในครอบครัวที่เราไว้ใจได้เพื่อระบายความทุกข์ ไม่เก็บตัวอยู่คนเดียวนานจนเกินไปค่ะ