ปวดประจำเดือน

สวัสดีค่ะ คุณ thansuda,

                อาการปวดประจำเดือน แบ่งออกเป็น

               1. ปวดประจำเดือนชนิดปฐมภูมิ เป็นการปวดประจำเดือนที่ไม่ได้เกิดจากความผิดปกติของมดลูกหรือรังไข่ มักพบในวัยรุ่นและวัยสาว โดยจะมีอาการมากที่สุดในช่วงอายุ 15-25 ปี หลังจากวัยนี้ไปอาการจะค่อย ๆ ลดลง 

                2. ปวดประจำเดือนชนิดทุติยภูมิ จะมีอาการปวดก่อนมีเลือดประจำเดือนมาและยังปวดต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าประจำเดือนจะหยุดหรือหลังประจำเดือนหยุด มักปวดครั้งแรกเมื่อมีอายุมากกว่า 25 ปีขึ้นไป และไม่มีอาการปวดประจำเดือนมาก่อน โดยมีสาเหตุมาจากความผิดปกติของมดลูกและรังไข่ เช่น

                  - เนื้องอกมดลูก

                  - เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญขึ้นผิดที่

                  - ซีสต์ที่รังไข่ โดยเฉพาะช็อกโกแลตซีสต์ ซึ่งเกิดจากเซลล์เยื่อบุมดลูกเจริญผิดที่ไปที่รังไข่และก่อตัวเป็นถุงน้ำ อาจทำให้มีอาการปวดประจำเดือนมากได้ 

                 - พังผืดในช่องท้อง ซึ่งอาจเกิดจากเคยผ่าตัดในช่องท้องมาก่อน หรือเคยมีการอักเสบในอุ้งเชิงกรานมาก่อน (ที่ไม่ใช่จากเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญขึ้นผิดที่) จะทำให้เกิดการดึงจะมีอาการปวดท้องน้อยเรื้อรังมากกว่าที่จะปวดตามรอบของประจำเดือน

                 - การใส่ห่วงคุมกำเนิด จะทำให้เกิดอาการปวดประจำเดือนได้เช่นกัน เนื่องจากร่างกายพยายามบีบตัวเพื่อกำจัดสิ่งแปลกปลอมนั้นออกไป

                  นอกจากนี้อาจเกิดจากการตั้งครรภ์และมีภาวะแทรกซ้อนเกิดขึ้น เช่น ท้องนอกมดลูก แท้ง ครรภ์ไข่ปลาอุก เป็นต้น

                  ดังนั้นหากคุณ thansuda ไม่เคยมีอาการปวดประจำเดือนมาก่อนในช่วงวัยรุ่น และอาการปวดเป็นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ก็น่าจะเป็นอาการปวดชนิดทุติยภูมิ ซึ่งแนะนำให้ไปพบสูติ-นรีแพทย์เพื่อตรวจหาสาเหตุค่ะ แพทย์อาจทำการตรวจภายใน และ/หรืออัลตราซาวด์ช่องท้องน้อยค่ะ

                สำหรับการบรรเทาปวดในเบื้องต้น เช่น การประคบอุ่นที่ท้องน้อยด้วยกระเป๋าน้ำร้อน การอาบน้ำอุ่น การแช่น้ำอุ่นในอ่าง ดื่มน้ำมากๆ หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน เช่น ชา กาแฟ น้ำอัดลมหรือช็อกโกแลต ไม่ใส่เสื้อผ้าที่รัดช่วงเอวแน่นเกินไป ทานแก้ปวด เช่น พาราเซตามอล (paracetamol) หรือยาในกลุ่มยาต้านอักเสบชนิดไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAID) เช่น พอนสแตน (ponstan) ไอบูโพรเฟน (ibuprofen) เป็นต้น