ควรพบจิตแพทย์ไหมคะ

หนูเป็นคนโรคส่วนตัวสูง และบวกกับเป็นคนเข้าสังคมยาก เนื่องจากพูดไม่ค่อยเก่ง เลยทำให้ทำให้มีเพื่อนน้อย จึงไปไหนมาไหนคนเดียวตลอดในใจก็ชอบนะคะแต่ลึกๆหนูก็รู้สึกโดดเดี่ยวและเหงามากค่ะ หนูเคยมีเพื่อนสนิทช่วงมัธยมค่ะ เวลาหนูมีไรก็จะปรึกษาเขาตลอดค่ะ เพราะหนูไว้ใจเขามากแต่เขาเอาเรื่องของหนุไปเล่าให้แฟนเขาฟัง พอทะเลาะกันแฟนเขาก็มาด่าหนูค่ะ แล้วเอาเรื่องที่หนูไปปรึกษาเพื่อนมาด่าหนู ทั้งๆที่มันก็ไม่เกี่ยวไรกับเรื่องที่ทะเลาะเลยค่ะ ทำให้หนูไม่กล้าที่จะปรึกษาใครอีก หนุไามาไว้ใจใครเลยค่ะหนูเก็บไว้คนเดียวจนหนูรุ้สึกเก็บกด เลยกลายเป็นคนชอบเก็บตัวค่ะ รู้สึกไม่มีค่า อย่าหายไปจากโลกนี้ บวกกับสูญเสียแมวที่รักไป จึงได้แต่โทษตัวเอง ถ้าตายแทนได้ก็ยอม และอีกหลายๆเรื่องที่เข้ามา เรื่องแฟนที่ต้องคบกันด้วยความหวาดระแวงและความสัมพันธ์ที่แย่ลง เลยทำให้รู้สึกเครียดมากและเวลาเครียดหนูจะมีอาการหายใจไม่อิ่มค่ะ ซึ่งมันทรมานมาก และอีกโรคคือชอบดึงผมดึงขนจนหัวล้าน เวลาทำแล้วมันจะทำให้รู้สึกผ่อนคลายค่ะ ทั้งสองโรคเป็นมานานแล้วค่ะ เคยเลิกได้นะคะแต่พอเครียดก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ แล้วตั้งแต่แมวตาย หนูก็กลายเป็นคนวิตกกังวลทุกเรื่องเหมือนโรคจิตอ่ะค่ะ ระแวงกับสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นมองโลกในแง่ร้าย เช่น เวลาพ่อแม่เราไปไหนเราก็จะกลัวว่าเขาจะเกิดอุบัติเหตุ เราคิดไปไกลมากเลยค่ะ เป็นทุกครั้ง เราห่วงมากเกินไปจนเราจิตตก ตอนนี้ปัญหามันรุมเล้าหนุมากเลยค่ะ หนุอยากร้องไห้แต่ก็กลั้นไว้เพราะไม่อยากเป็นคนอ่อนแอแต่มันยิ่งทำให้หนุรุ้สึกอึดอีดจนหัวจะะเบิดเลยค่ะ บางทีหนูก็ไม่อยากตื่นมาอีกเลย รู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่เป็นอยู่ เคยมีแวบๆที่อยากทำร้ายตัวเอง แต่ก็สงสารพ่อแม่ หนุอยากรู่ว่าหนูควรไปพบจิตแพทย์ดีไหมคะ หนูเข้าค่ายเป็นโรคอะไรหรอคะ เพิ่มเติมนะคะ คือช่วงนี้หนูนอนหลับยากมากเลยค่ะ กินยานอยหลับติดต่อมา 4 วันแล้วค่ะ วันน ปล.เรื่องเพื่อนหนูพยายามปรับตัวแล้วนะคะ ย้ายกลุ่มเพื่อนมาเยอะแต่ก็รู้สึกว่าเข้ากับเพื่อนไม่ได้ ไลฟ์สไตล์ไม่ตรงกัน เป็นคนพูดไม่เก่งจนเหมือนเป็นส่วนเกิน จนไม่กล้าที่จะเข้าหาเพื่อนเลยเลือกที่จะไปไหนมาไหนคนเดียวค่ะ แต่ก็อย่างที่บอกไปข้างต้นค่ะ